De meeste mensen proberen niet de realiteit van het leven te begrijpen en als ze het alsnog willen begrijpen, is de juiste tijd verstreken. Als de zon zijn stralen overdag verspreidt in plaats van ’s ochtends, het wel een dag zal zijn, maar die dag is waarschijnlijk maar half, het zal onvolledig zijn, want de ochtend is gemist. Als je door vertraging bent gewekt, ben je niet in staat om tot zelfontwaking te komen. De mens die geen innerlijk leven heeft, is slaaf van zijn omstandigheden.
De groei van het innerlijk leven is alleen mogelijk door het geweten. De geest, het bevattingsvermogen en het ego van het menselijk lichaam zijn de decoratieve versieringen van de menselijke tempel. De geest stimuleert, het bevattingsvermogen is de bespiegeling, het hart is om zijn oorsprong uit te drukken en de mindfulness is het vermogen om opmerkzaam te zijn van gedachten, gevoelens, lichamelijke sensaties, zonder te oordelen of iets goed of fout is en is gerelateerd aan het bewustzijn. Wanneer ze allemaal worden gevonden en samengebracht, brengen ze creativiteit maar als ze gescheiden blijven creëren ze vervorming.
Alleen door de ontwikkeling van het innerlijk vermogen kan een mens een individu worden. Een mens voert zijn uiterlijk gedrag alleen uit op basis van zijn innerlijk inzicht. Alleen als zijn inzicht wordt verrijkt, kan hij een ander beter begrijpen. Innerlijke aanleg is essentieel voor succes in het echte leven. Maar de realiteit is dat alles wat wordt weergegeven van uiterlijke inhoud is, leeg en doelloos. Alleen door inzicht ontstaat er een positieve schepping. Daarom is het van groot belang om in het leven een innerlijke weg te bewandelen. Je innerlijk leven is je ware gids tot voldoening.
De gehele wereld is een familie
Een mens die leeft naar zijn omstandigheden heeft geen eigen karakter. Aan de andere kant heeft een persoon met een zuiver geweten het begrip “De gehele wereld is één familie” een zinvolle vorm van eenwording. Waarbij alle obstakels die hij in het leven tegenkomt negeert. Jezus, Mohammed, Nelson Mandela, Moeder Teresa, Swami Vivekananda, Krishnamurti etc. zijn het bewijs van dit concept. Het is gebeurd dat sommigen van hen werden opgehangen, vermoord of in de gevangenis gestopt. Maar toch gaven zij het niet op, ze bleven worstelen in het leven. Het echte leven is innerlijk en niet uiterlijk.
Tot slot: hoeveel te zuiverder, welwillender en liefdevoller zijn leven is des te gelukkiger zal zijn leven zijn. Iemand wiens leven bestaat uit zelfzuchtigheid, wantrouwen en ontevredenheid zal het tegenovergestelde leven leiden, een volledig onevenwichtig bestaan. Voortreffelijkheid in het leven wordt niet beoordeeld van buitenaf, maar van binnenuit.